Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Ο χαμένος χρόνος

Τα τελευταία χρόνια πολλές φορές, δυστυχώς, ήρθα αντιμέτωπος με ένα θέαμα που με έχει προβληματίσει πολύ: βλέπω συχνά να πηγαίνουν στον κάδο ανακύκλωσης ολόκληρες σειρές βιβλίων, εγκυκλοπαίδειες, σχολικά βοηθήματα, επειδή έχουμε περάσει, όπως πολλοί πιστεύουν, ανεπιστρεπτί στην ηλεκτρονική εποχή.
Συχνή δικαιολογία είναι επίσης η έλλειψη χρόνου, διάθεσης και η ενασχόληση στο Ιντερνετ. Χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω την ευκολία, τις τεράστιες δυνατότητες της ηλεκτρονικής εποχής, τον τομέα της πληροφόρησης, το βιβλίο παραμένει βιβλίο και η αξία του αναντικατάστατη. Και δεν είμαι εγώ αυτός που προπαγανδίζει το βιβλίο, γιατί βρίσκομαι στο χώρο παραγωγής του και το υπηρετώ με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια, αλλά ερευνητές μεγάλων πανεπιστημίων της Αμερικής που συχνά δημοσιεύουν μελέτες για τη θεραπευτική δράση του διαβάσματος, για περιπτώσεις πρόληψης άνοιας, αύξηση πνευματικών δυνατοτήτων σε όλες τις ηλικίες του ανθρώπου. Ειδικά το διάβασμα λογοτεχνίας και μυθιστορημάτων προκαλεί φυσική ευεξία και πνευματική γαλήνη. Κρατήστε όσο μπορείτε τα παιδιά κοντά στο βιβλίο και μην τα αφήνετε να τα παρασύρει η μεγάλη προβολή της τεχνολογίας, η οποία κρύβει παγίδες. Μην αφαιρείτε από τη ζωή σας το γαλήνιο χρόνο του διαβάσματος και της περισυλλογής, μακριά από την ανωνυμία του Ιντερνετ που συχνά φιλοξενεί βίαιες λεκτικές επιθέσεις.
Πριν από λίγες μέρες στο Κρητικό Σπίτι στην Αστόρια της Νέας Υόρκης ενώπιον της ομογενειακής κοινότητας ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, Μανώλης Σφακιανάκης, παρουσίασε το βιβλίο του «Εθισμός στο Διαδίκτυο», με αναφορές στο έργο του και στις περιπτώσεις «κολλήματος» παιδιών μπροστά σε οθόνες ατέλειωτες ώρες. Φαινόμενο που έχει στείλει πολλούς, κυρίως εφήβους στο νοσοκομείο με ανυπολόγιστες βλάβες. Πριν στείλετε τα βιβλία σας για ανακύκλωση όσο φθαρμένα κι αν είναι, σκεφτείτε το πολύ. Μπορεί να φανούν ενδιαφέροντα για κάποιους άλλους ή να αποκτήσουν κάποιου άλλου είδους αξία τα επόμενα χρόνια. Οπως έγινε και με το βινύλιο παρά την κυριαρχία των cds. Τριάντα χρόνια μετά όχι μόνο οι ελάχιστες εταιρίες παραγωγής δίσκων και καλλιτέχνες που επέλεξαν να γράψουν κομμάτια σε δίσκο κόντρα στο ρεύμα, δικαιώθηκαν. Επιβίωσαν χάρη στους συλλέκτες και τους παλιούς djs που επέμεναν να παίζουν κομμάτια από δίσκους και όχι από cds και ξανάγιναν μόδα.

ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗ
προέδρου εκδοτών Βόρειας Ελλάδας