Κυριακή 10 Αυγούστου 2014

Διχόνοιες...

«Ο,τι κι αν έχει συμβεί και το έχουμε ζήσει, από τη μια στιγμή στην άλλη μένει πίσω μας». Αυτό το γαλλικό απόφθεγμα θυμήθηκα συλλογιζόμενος την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. Πίσω μας έχουμε αφήσει πολλά δυσάρεστα που μας ταλαιπωρούν σήμερα και, απ' ό,τι φαίνεται, και στο εγγύς μέλλον. Γιατί αποδείχθηκε πως αυτή η κρίση ήταν γερή - δυνατή και όχι μια μικρή καλοκαιρινή μπόρα που μας αλλάζει για λίγο τα σχέδιά μας. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ανατροπές και συνέπειες αμετάκλητες. Ζούμε το μεγαλύτερο κύμα ύφεσης μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια από τις πιο σοβαρές συνέπειες είναι η συνεχής μετανάστευση της νεολαίας, αδειάζει η χώρα μας όπως είναι επόμενο από την έλλειψη επαγγελματικού ορίζοντα στο παρόν και στο μέλλον. Απ' ό,τι φαίνεται το δημόσιο χρέος θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για πολλές επόμενες γενιές που θα παραμείνουν στη χώρα μας.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Ρόιτερς», η μνημονιακή σύμβαση θα αντικατασταθεί με νέα σύμβαση εξαετούς διάρκειας που θα περιλαμβάνει τρία σημεία: πρώτον τα επιτόκια για το δημόσιο χρέος θα μειωθούν και ταυτόχρονα θα επιμηκυνθεί η λήξη των δανείων -ενδεχομένως να υπερβαίνει το μισό αιώνα. Δεύτερον: δέσμευση της Ελλάδας ότι θα υλοποιήσει στο ακέραιο τις μεταρρυθμίσεις που αφορούν τα φορολογικά χαράτσια στην ακίνητη και κινητή περιουσία, μείωση μισθών και συντάξεων, ξεπούλημα του περιουσιακού πλούτου της χώρας. Τρίτον: στη χώρα μας θα χορηγηθεί επιπρόσθετη δανειακή ενίσχυση αρκετών δισ. ευρώ για να καλυφθούν τα χρηματοδοτικά κενά στη διάρκεια του νέου εξαετούς προγράμματος προκαλώντας την αύξηση του δημόσιου χρέους και τη μεγαλύτερη εξάρτηση της πατρίδας από τους δανειστές. Οσο το πρόβλημα παραμένει χρόνιο τόσο κάποιοι σπεύδουν να μπουν στα χαρακώματα: ανταλλάσσουν αιχμηρές απόψεις τη στιγμή που έχει ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων για τη φορολογική αφαίμαξη μέσω ΕΝΦΙΑ.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε χωρούν διχόνοιες...


ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗ
αντιπροέδρου του περιφερειακού Συμβουλίου Κ. Μακεδονίας

Οι αναμορφωτές

Εν μέσω θερινής περιόδου του '14 η κοινωνία εξακολουθεί να ζει το αποτυχημένο πείραμα συνεχούς αύξησης της φορολογίας, της ανεργίας και των περιορισμών των μισθών. Από τις ατέρμονες συζητήσεις περί αναδιάρθρωσης του δημόσιου τομέα μεταξύ υπουργών και τρόικας έχουμε εισπράξει μόνο τις συνέπειες της εξοντωτικής λιτότητας που μας έχουν επιβάλει. Δεν έχουμε ακόμη αντιληφθεί την ενίσχυση της παραγωγής, δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα, περιορισμό της γραφειοκρατίας, οικονομική ενίσχυση των επιχειρήσεων και πολλά άλλα που έχουν υποσχεθεί. Τα θετικά πλεονάσματα της Ελλάδας, όπως είναι ο τουρισμός, η μεταποίηση, η ναυτιλία, η αγροτική παραγωγή, καινοτομία δεν ενισχύονται προς το παρόν με ριζοσπαστικές προτάσεις που θα μπορούσαν από τη μία μέρα στην άλλη να αλλάξουν το τοπίο στη χώρα μας και να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης. Λέγεται πως ο Αύγουστος είναι ο μήνας των ποιητών, αφού μερικά από τα σημαντικότερα ποιήματα έχουν γραφτεί αυτόν το μήνα. Τώρα που τον Αύγουστο η Ευρώπη κατεβάζει ρολά, σκέφτομαι τον Καβάφη πόσο επίκαιρος είναι.
Παλιές αυτοκρατορίες καταλύονται και νέες αναδύονται... Τα ιστορικά του ποιήματα μιλούν για την ακμή και την παρακμή των πολιτισμών, για τα ανθρώπινα πάθη, τη μοίρα. Δεν παραλείπω ποτέ να διαβάζω τα ποιήματά του τις ολιγοήμερες διακοπές μου (είχα την τύχη να εκδώσω όλο το έργο του) και κάθε φορά με εντυπωσιάζει πόσο διαχρονική ήταν η σκέψη του. Για το «νέο με υγείαν αρίστην» που αφού κατάντησε «σχεδόν ανέστιος και πένης» αποφασίζει «να υπηρετήσει την πατρίδα του» χτυπώντας πόρτες τριών πολιτικών με την ελπίδα ότι ένας από τους τρεις «θα τον θελήσει» έχοντας ήσυχη τη συνείδηση «για το αψήφιστο της εκλογής», αφού «βλάπτουν και οι τρεις τους το ίδιο». Στους «Αναμορφωτές»: «Για κάθε τι, για το παραμικρό ρωτούνε και εξετάζουν και ευθύς το νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν με την απαίτηση να εκτελεστούν άνευ αναβολής».

ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗ
αντιπροέδρου περιφερειακού συμβουλίου Κ. Μακεδονίας